De arbeidspsychologie bestudeert het gedrag van de werkende mens en de oorzaken en gevolgen daarvan. Dit vakgebied ziet de mens primair als taakuitvoerder, als verrichter van allerlei arbeidshandelingen (Kompier,De Jonge, Cavalini & Geurts, 1997). De arbeidspsycholoog is vooral geïnteresseerd in de taakinhoud en de betekenis daarvan voor de taakuitvoering, de taakprestatie en voor gezondheid en welbevinden. Het accent ligt daarbij op individuele werknemers, waarbij tevens aandacht is voor de organisationele context waarin deze individuen werken. Dit onderscheidt deze tak van wetenschapsbeoefening dan ook van de organisatiepsychologie, waarbij het accent ligt op organisatiekenmerken als voorspellers van gedrag. In de loop van de jaren hebben allerlei kruisbestuivingen tussen beide categorieën plaatsgevonden, waardoor een strikte scheiding niet meer noodzakelijk is. Arbeidspsychologen hebben meer en meer aandacht voor groepen en gehele organisaties, terwijl organisatiepsychologen meer en meer oog hebben voor individuele werknemers.

Waarom is de één een leidertype, en volgt de ander? Hoe kunnen organisaties zich er van verzekeren dat ze ambitieuze, competente en betrouwbare werknemers aantrekken? Hoe kunnen groepen en organisaties vorm geven aan diversiteit? Welke rol zouden leiders moeten hebben daarin? Kunnen er selectietests ontwikkeld worden voor ethnische groepen die waardevrij zijn? Arbeids- en organisatiepsychologie richt zich op het begrijpen van menselijk gedrag binnen organisaties en werksituaties. Het onderzoeksgebied maakt deel uit van de nieuw gevormde afdeling Sociale en Organisatiepsychologie, en biedt een wetenschappelijk, praktisch en multidisciplinair onderwijsprogramma (1-jarige Master) op het gebied van de arbeids- en organisatiepsychologie. De wetenschappelijke kennis op het gebied van arbeids- en organisatiepsychologie is van groot belang voor functies waarbij selectie, werving en management een rol speelt.

Wat heb je als nuchtere academicus aan coaching? Dat is toch maar vaag gezwam van een zweverig typje? Mis! coaching is de afgelopen 30 jaar geëvolueerd tot een apart vak dat de kennis van de psychologie combineert met de realiteit van het leven. Het verschil tussen de psycholoog en de coach is het spectrum waarop ze werken. Een psycholoog is doorgaans opgeleid om de situatie van disfunctioneel naar functioneel te begeleiden. Een coach brengt je van functioneel naar uitmuntend. Vele succesvolle mensen in het bedrijfsleven hebben een coach. Waarom? Omdat het helpt met je persoonlijke ontwikkeling en om de dagelijkse beslommeringen op een rij te krijgen. Wij krijgen als individu tegenwoordig in een week net zoveel informatie op ons af als een middeleeuws mens zijn hele leven. Kortom, het wordt iedereen wel eens teveel. Er is dan niets mis, nee, je wilt er beter mee om kunnen gaan. De kennis van een coach kan je direct verder helpen. Stilstand is achteruitgang en niet nodig in deze tijd.